Τίτλος σχεδίου: Their homes are taken, their future not Pt2 
Όνομα φορέα: Horizons For Youth

Το σχέδιο “Their homes are taken, their future not Pt2” υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ / Youth και συγκεκριμένα ανήκει στη Βασική Δράση 1, «Σχέδια κινητικότητας για εργαζομένους στον τομέα της νεολαίας». Στο σχέδιο συμμετείχαν 23 νέοι από 7 χώρες Ελλάδα, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βουλγαρία, Ισπανία, Ουγγαρία και Κύπρο,  οι οποίοι ενδυναμώθηκαν και εξοπλίστηκαν με γνώσεις για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης,  με επίκεντρο το κοινωνικό πρόβλημα των αστέγων και την υποστήριξη που μπορεί να παρασχεθεί από τη νεολαία που εργάζεται πάνω στο ζήτημα αυτό. 

Περιεχόμενο σχεδίου

Η Βιομηχανική Επανάσταση κατά την οποία οι κοινωνίες αρχίζουν να προάγουν οικονομικά πρότυπα  και οι ακόλουθες εξελίξεις έχουν αλλάξει την προοπτική και τη σημασιολογική διάσταση της φτώχειας. Η παλιά φτώχεια που είναι μια κατάσταση που είναι βιώσιμη και υποφερτή εξαφανίστηκε μαζί με τη νέα φτώχεια και, αντίθετα, εμφανίστηκαν η δυστυχία και η πείνα. Εξάλλου, η αποσύνθεση και ο διαχωρισμός που δεν παρατηρούνταν σε κοινωνικά τμήματα στο παρελθόν έχουν γίνει πιο εμφανείς με τη σύγχρονη φτώχεια. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που αποκαλύπτουν αυτή την κατάσταση- ο πρώτος από αυτούς τους παράγοντες είναι η αύξηση του πληθυσμού. Η ανασυγκρότηση της τοπικής και παγκόσμιας οικονομίας που έλαβε χώρα μαζί με την αύξηση του πληθυσμού προκάλεσαν την αύξηση του αριθμού των ανειδίκευτων εργατών και δημιούργησαν το πρόβλημα της ανεργίας.

Στην κοινωνική πλατφόρμα που βασίζεται σε αυτές τις αλλαγές και τους μετασχηματισμούς που υιοθετούνται από τις χώρες, οι διαφοροποιήσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων αυξήθηκαν και η ανισορροπία της κατανομής του εισοδήματος επηρέασε τη διαδικασία. Η φτωχή κοινότητα που βιώνει ανεπάρκεια εισοδήματος δεν είναι σε θέση να αντέξει τις τιμές που απαιτεί η αγορά. Επιπλέον, για τον λόγο ότι η αγορά αποκομίζει τόσο μεγάλο κέρδος από τη στέγαση, οι δυνατότητες εύρεσης φθηνής κατοικίας είναι ελάχιστες. Οι δομικές βάσεις της φτωχής κοινότητας, όπως η άτυπη εργασία ή η ανεργία, η ανεπάρκεια των κοινωνικών ενισχύσεων, η οικονομική ανεπάρκεια για το κόστος των συνθηκών στέγασης με υψηλές τιμές έχουν προκαλέσει το φαινόμενο της «έλλειψης στέγης».

Το πρόβλημα της έλλειψης στέγης που αναδιαμορφώνεται από διάφορους λόγους έχει αυξηθεί και έχει γίνει ένα σημαντικό ζήτημα που απαιτεί λύση στις μέρες μας. Σύμφωνα με τις εκθέσεις των Ηνωμένων Εθνών, υπάρχουν 100 εκατομμύρια άστεγοι άνθρωποι στον κόσμο. Η έλλειψη στέγης, η οποία αποτελεί σύνθεση πολλών προβλημάτων, είναι επίσης ένα από τα πιο σημαντικά δείκτες της τραγωδίας της ανθρωπότητας στον 21ο αιώνα. Οι άστεγοι εμφανίστηκαν ως σημαντικό πρόβλημα στη δεκαετία του 1980, κατά την οποία ο καπιταλισμός εργάστηκε με όλους τους θεσμούς του και ο ατομικισμός ήταν σε περίοπτη θέση. Στη χώρα μας, άρχισε να αυξάνεται με την επίδραση του κύματος μετανάστευσης, της φτώχειας, του ανεπαρκούς εισοδήματος, της ανεργίας, του αστικού μετασχηματισμού, του μετασχηματισμού της αγοράς, των ψυχικών διαταραχών και των εξαρτήσεων, καθώς και των αλλαγών στις οικογενειακές δομές. Από την άλλη πλευρά, μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι παράγοντες και το πρόβλημα των αστέγων ταυτίζονται με το πεδίο της αστικής και παρουσιάζονται με τη λανθασμένη αστικοποίηση.

Ως εκ τούτου, η αύξηση των δραστηριοτήτων στον τομέα της νεολαίας και ο αγώνας σχετικά με την ένταξη των άστεγων νέων στην κοινωνία είναι αναμφίβολα απαραίτητα. Σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανώσεις νεολαίας που ασχολούνται με τους άστεγους νέους ή έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν σε αυτόν τον τομέα, με στόχο την ένταξη των άστεγων νέων στην κοινωνία και την ανάπτυξη διαύλων επικοινωνίας.

Η μη τυπική εκπαίδευση αποτελεί κλειδί για την ένταξη των αστέγων νέων στην κοινωνία. Πολλοί νέοι απομακρύνονται από την τυπική εκπαίδευση θεωρώντας ότι τα προσόντα που διαθέτουν δεν επαρκούν και αρχίζουν να ζουν στους δρόμους. Η δημιουργία ενός προφίλ ενός λειτουργού νεολαίας που είναι εφοδιασμένος με δεξιότητες μη τυπικής εκπαίδευσης, έχει γνώσεις για τις βασικές ανάγκες και προβλήματα των αστέγων νέων, να έχει τις βασικές δεξιότητες επικοινωνίας με τους άστεγους νέους είναι ένας από τους στόχους αυτού του σχεδίου.

Στόχοι σχεδίου

Οι youth workers που επελέγησαν για το συγκεκριμένο σχέδιο είχαν τουλάχιστον 1 έτος εμπειρίας στην εργασία με νέους ή σε κοινωνιολογικά θέματα.

Το πρόβλημα των αστέγων είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που απασχολεί όλο τον κόσμο. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό, άτομα και φορείς από όλα τα μέρη της κοινωνίας οφείλουν να δραστηριοποιηθούν. Θα εξασφαλιστεί ότι θα εμφανιστούν οργανώσεις με υψηλή ικανότητα που μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των αστέγων και ιδιαίτερα των νέων και αυτό θα φέρει σημαντικό αποτέλεσμα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Το εκπαιδευτικό σεμινάριο είχε ως κύριο στόχο:

  1. Τη βελτίωση του επιπέδου των βασικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων των εργαζομένων σε θέματα νεολαίας, την ανάπτυξη των γνώσεων τους σχετικά με το θέμα της Διαπολιτισμικής Μάθησης μέσω μη τυπικών εκπαιδευτικών μεθόδων,
  2. Την ενίσχυση της έννοιας των πολλαπλών μορφών πολιτισμού, του διαπολιτισμικού διαλόγου, της πολιτισμικής ποικιλομορφίας από όλους τους τρόπους και τις μορφές επικοινωνίας,
  3. Την προώθηση της σημασίας της συνεργασίας και της κοινωνικής ένταξης, με έμφαση στην έλλειψη στέγης και την υποστήριξη που μπορεί να δοθεί από τους νέους που εργάζονται για αυτό το φαινόμενο που μαστίζει τις κοινωνίες της Ευρώπης.

Αντίκτυπος σχεδίου

Ο αντίκτυπος του σχεδίου ήταν:

Τα αναμενόμενα αποτελέσματα στα άτομα της ομάδας στόχου ήταν:

Το εκπαιδευτικό σεμινάριο βασίστηκε σε μεθόδους και αρχές μη τυπικής μάθησης, διαπολιτισμικό διάλογο και επικοινωνία με ομαδικές συζητήσεις, διαδραστικές παρουσιάσεις, εργαστήρια επικεφαλής των συμμετεχόντων, ομαδική εργασία κ.λπ. Το πιστοποιητικό Youthpass χρησιμοποιήθηκε σε όλη τη διάρκεια του σχεδίου, για να βοηθήσει τους νέους να στοχάζονται τακτικά στα προσωπικά τους μαθησιακά ταξίδια προκειμένου να αποκτούν μεγαλύτερη επίγνωση της δικής τους μάθησης. Η μεθοδολογία του σχεδίου ενθάρρυνε την ενεργό συμμετοχή και την αίσθηση πρωτοβουλίας και εμπλοκής των εκπαιδευομένων.

Μετάβαση στο περιεχόμενο